Implikacje i komplikacje - psie sprawy.

Wraz ze zbliżającą się wiosną nasza sąsiadka coraz częściej wypasa kury. Ostatnio nawet aby odstraszać Amika ubrała kurtkę z firmy ochroniarskiej. 

 Jednak to ubranie nie pomaga. Sprawdzamy obsesyjnie czy przypadkiem nie ma kur na łące za domem. Już kilkakrotnie byliśmy o kilka sekund wolniejsi od naszego psa. I chociaż ma kaganiec to i tak potrafi wyrwać kilka piór z kurzego grzbietu. To chyba największy łowczy we wsi, wspomnę, że jego ofiarą często padają myszy i krety na które uwielbia polować, jest reduktorem kur - wiemy o trzech przypadkach, jest też anihilatorem kotów - ma co najmniej dwa na sumieniu. Na szczęście Kacerza i Kocicę wydaje się łaskawie tolerować. 

Jednak wszystkie dotychczasowe wyczyny wydają się niczym w porównaniu do tego co dzisiaj Amik dokonał.  Otóż gdy rano wyczesywałem go na podwórzu za domem był dziwnie niespokojny. Cały czas wodził oczami za Daisy która chodziła i czegoś szukała na łące, co jakiś czas skomlał i nawet próbował mi się wyrwać. Gdy skończyłem i wypuściłem go wolno od razu pobiegł na łąkę i skierował się w szuwary przy zakolu rzeki.  Po chwili przy szuwarach była też Daisy jednak ona krążyła tylko do okoła, a Amik zapuścił się w ich środek. 

Po kilku sekundach usłyszałem szczekanie psów i widziałem jak poruszają się szuwary łamane przez wyskakującego chwilami Amika. Zrobił się mały harmider, zacząłem przywoływać psy bo wydało mi się to trochę dziwne. Tym razem na moje wołania zareagowała pierwsza Daisy i powoli przybiegła, natomiast Amik wciąż się kotłował w szuwarach. Nie mogąc go przywołać postanowiłem, że pójdę i sprawdzę osobiście co się dzieje. Przez chwilę pomyślałem, że może tam być jakieś zwierzę, może dzik, a ja idę z gołymi rękami. W każdym razie szedłem przez łąkę wciąż wołając psa, a on nie reagował jedynie wydawał się biegać po szuwarach poszczekując głośno. Gdy pokonałem już prawie dwie trzecie długości łąki i wołałem coraz głośniej to poruszenie w szuwarach jakby się wzmogło i nagle z chaszczy wybiegł dzik biegnąc w kierunku rzeki i próbując ją przekroczyć, a Amik oczywiście za nim. Szczęście, że dzik starał się uciekać - ciekawe co by się stało gdyby biegł w moim kierunku, a ja stoję samiutki na środku łąki :-).  No był przy mnie Dejziarz ale przecież ona była w kagańcu i ciągnęła się jakoś wyjątkowo ospale z tyłu - trochę nie w jej stylu. W każdym razie może kalkulowała sobie, że w kagańcu nie będzie ryzykować spotkania ze sporym dzikiem. Natomiast Amik wręcz przeciwnie nie zważając na kratę na pysku próbował atakować dzika który był co najmniej dwukrotnie od niego większy.

Gdy dzik i Amik wybiegli w kierunku rzeki, a następnie ją przekroczyli to ja w osłupieniu na chwilę przestałem wołać za psem jednak po kilku sekundach próbowałem go przywoływać - niestety bezskutecznie. Jego myśliwski instynkt był silniejszy i biegł u boku dzika przez pola, czasami nieco go wyprzedzając próbował zachodzić mu drogę. Gdy tak obserwowałem jak Amik z dzikiem biegną przez pola za rzeką to nawet wydało mi się to w pewien sposób zabawne - wyglądali jak dwa biegnące w zabawie psy - było to trochę nieracjonalne skojarzenie ale takie właśnie miałem. Bałem się przy tym, że dzik może zrobić Amikowi krzywdę bo przecież ma ostre kły, a pies nie może się bronić przez kaganiec. 

Po jakimś czasie pomimo moich przywoływań Amik zniknął za wzgórzem w pogoni za swoją ofiarą. Byłem ciekaw kiedy wróci, ostatecznie ja się poddałem i poszedłem do domu zjeść śniadanie. Po jakimś czasie zobaczyłem go z okna jak napuszony i dumny wraca. 

Tak oto nasz pies uratował wieś przed dzikiem. 

Na koniec jeszcze coś odnośnie oznak wiosny - kwiaty na naszej posesji.

Przykazania dla mieszczucha na wsi.

"Przykazania dla mieszczucha na wsi" wg Kresowa Zagroda   

Przy okazji przypomnę jeszcze przykazania dla kobiet na wsi:

"Dbaj o siebie" - http://jedliska.blogspot.com/2010/02/dbaj-o-siebie.html 

Pozdrawiam, życzę miłej i owocnej lektury.

A ...

Wczorajszego dnia nasz pies Amik miał bliskie spotkanie trzeciego stopnia z kogutem sąsiadki - niestety na jej oczach. Na szczęście pies był w kagańcu i rezultatem tego chyba nic się nie stało jedynie na drutach kagańca zawisło kilka piór. Tego dnia niestety nie mogłem nic więcej zrobić jak tylko przywołać psa i zamknąć go w domu ponieważ mieliśmy gości.
Dzisiaj o poranku poszedłem do sąsiadów aby zapytać się czy kogut przeżył i czy nie ucierpiał zbytnio. Oczywiście nie było mi łatwo ale inaczej nie wypada. Jak się okazało to ptak ma się całkiem ok - na nasze szczęście. Przeprosiłem też bardzo sąsiadów i mam nadzieję, że nie będą mieli nam tego za złe.

Wczoraj też ostatecznie przygotowałem mój rower do wiosny. Dzisiaj to aż nie mogłem się doczekać aby sobie pojeździć. Zrobiłem mały objazd okolicy który pomimo zimnej pogody bardzo mi się podobał.

 

No i na koniec Dąbrowa w całej przedwiosennej okazałości. 

 

Następna miejscowość na mojej trasie i niemal jesienna sceneria, a to przecież przedwiośnie. 

Na koniec smutne jeszcze pola które niedługo miejmy nadzieję się zazielenią.

Tak na pocieszenie powiem, że już niemal od tygodnia całkiem sporo kwiatów zaczyna pojawiać się na naszej działce, mamy krokusy, wyrastają z ziemi powoli tulipany i chyba mieczyki.

Och jak brzydko - chyba ostatni podryg zimy.

Zaczęło padać wczoraj wieczorem i proszę jaki brzydki poranek.

Aby do wiosny !

Oznaki wiosny - szpaki przyleciały.

Widok w naszym karmniku za oknem.  Dla bardziej dociekliwych - 6 marzec 2011 (niedziela), godzina 9.30, temperatura w słońcu za oknem niewiarygodne + 22 "C, a po drugiej stronie budynku w cieniu około 0 "C.

Na koniec widok obumarłych pól z naszego okna.  Tym czasem czekamy aby się zazieleniło.

Powyższe zdjęcie miało być końcem dzisiejszego postu jednak udało mi się zrobić jeszcze kilka fajnych zdjęć po obiedzie i wieczorem.
Bażant pod jedną z naszych śliwek.

Biedaczysko musiał się zmagać z wiatrem. Bo choć dzień był prawie wiosenny to wiał silny, zimny wiatr.

Muszę powiedzieć, że bardzo trudno jest fotografować bażanta, potrafi on tak szybko poruszać głową, że wiele zdjęć jest niewyraźnych.  Przy tym zdjęcia robiłem z użyciem zoomu i to stanowiło dodatkowe problemy w każdym razie się udało.

Na koniec dwa zdjęcia zachodu słońca zrobione z okna w pokoju z komputerem.

Oznaki wiosny.

Od jakiegoś czasu nieuchronnie zbliża się wiosna i to jest bardzo miłe, mam nadzieję, że zima nie ugryzie nas wściekle na odchodnym.  
Po pierwsze Amik od około trzech tygodni gubi intensywnie sierść, psy wydają się nie mylić we wróżeniu wiosny. Tej sierści wystarczyłoby na sporą poduszkę. Więc jeżeli ktoś potrzebuje trochę psiego zimowego pierza to proszę o kontakt, sporo jego leży koło ogniska gdzie go czeszę najczęściej, bardzo chętnie mogę je zebrać i przesłać pocztą.
W ostatnich dniach również kacerz zaczął zmieniać "sukienkę", że nie wspomnę o schwarz - czarnych Dejzowych włosach które opadają niczym igły z usychającej choinki. Ale to z Amikiem mam najwięcej roboty.
Na dworze robi się wyraźnie cieplej, dni są dłuższe i słoneczne. Jak jest miło wyjść o poranku przed dom i posłuchać ptaków - dzisiaj tego doświadczyłem. W ostatnim czasie zaobserwowałem kilka płonących połaci suchych traw. I chociaż zawsze potępiałem wypalanie trawy to w tym roku wydaje mi się ono milsze niż zwykle.
My podobnie jak wiele innych osób nie możemy się doczekać końca długiej tegorocznej zimy. Mamy w tym roku sporo planów. Chcemy wreszcie zrobić ogrodzenie na naszej posesji. Głównie po to aby psy nie włóczyły się po okolicy - ostatnio raz czy dwa wypuściły się w kierunku wsi. Jest nam głupio, że czasami wychodzą na wieś i rozumiemy, że może się to ludziom nie podobać. Chociaż nasze zdechlaki są wyjątkowo towarzyskie to dla "bezpieczeństwa" gdy je wypuszczamy samopas zakładamy im kagańce.
Z planów równie poważnych, a i bardzo potrzebnych to w tym roku zaplanowaliśmy wymianę rynien na budynku. Nawet tak się składa, że w dniu dzisiejszym przywiozłem je z hurtowni budowlanej.
Po drodze do hurtowni gdy opuszczałem naszą wieś to byłem świadkiem zabawnej sceny rozgrywającej się na jednej z ulic. Otóż na poboczu koło cmentarza stał sobie traktor z przyczepą pełną gnoju, taką czubatą, ciężką i sytą przyczepą. Przy traktorze stał traktorzysta i dwie inne osoby w gumowcach i roboczych ubraniach. A powodem dla którego ów traktor się zatrzymał był nieoznakowany radiowóz policyjny - taki jak to często pokazują w telewizyjnych programach o piratach drogowych. Wyglądało na to, że policjanci zatrzymali ten traktor za jakieś przewinienie. Chyba nie przekroczył prędkości spiesząc się z gnojem przed wiosenną orką, taką mam przynajmniej nadzieję. Zawsze w telewizji panowie policjanci zapraszają kierowcę do swojej kabiny na szczerą rozmowę i wypisanie mandatu, a w tym przypadku siedzieli sami w kabinie, a traktorzysta stał na zewnątrz. I tu moje zdziwienie - jak to prawda życia odbiega od prawdy ekranu. Ciekawe czemu byli tacy samolubni i nie zaprosili człowieka do kabiny samochodu ?
Może ktoś zna odpowiedź - proszę o komentarz.